Maandag 12 maart

Het is vroeg in de ochtend als we Makarora achter ons laten. We hebben een lange reis van 379 km voor de boeg. We gaan goed gemutst op pad, maar we zijn benieuwd of we door de sandflies worden belaagd tijdens onze rit en bij ons nieuwe onderkomen. Onderweg stoppen we natuurlijk om foto's te maken bij een Lake. An laat de autodeur openstaan en maakt een foto en ik loop iets verder om daar een kiekje te schieten. Vervolgens komen An en ik bijna tegelijk erachter dat hier sandflies zijn. De auto zit er al vol mee. An is al druk in de weer om haar killers instinct bot te vieren op deze kleine geniepige steekvliegjes. Volgens mij heeft ze er zeker 50 gekild. We werden er beide een beetje gestoord van. Maar goed een leer voor de volgende keer. De deur van de auto blijft dicht.

Halverwege de rit knap ik nog even een uiltje. An leest terwijl een boek. Als we onze weg weer vervolgen schieten we al snel aardig op. Onderweg komen we een klein café/theeroom tegen. Hier nuttig ik mijn eerste scone with cheddar cheese and butter. Een kopje thee erbij maakt het compleet. An heeft een lekkere koffie en een sinaasappel gebakje. We genieten hier heerlijk van, al zittend in de achtertuin van dit café.
We kunnen er weer tegenaan en vervolgen onze weg richting Awatuna Homestead.

Onderweg slaan we nog enkele levensmiddelen in voor de komende dagen. Laat op de middag komen we bij de Homestead aan en worden vriendelijk door de gastvrouw ontvangen. Ze gaat ons voor naar ons tijdelijke appartement. Aangenaam zijn we verrast met dit ruime onderkomen. Alles is netjes verzorgd. Er staat een bubbeltje in de ijskast en twee koekjes op de tafel als welkom. Deze ontvangst doet ons zichtbaar goed. De spullen uit de auto halen is het eerste wat we doen. Opeens wordt er op een raam geklopt. We draaien ons om en zien onze Belgische buren van in Twizel. Nadat alles naar boven gebracht en geordend is gaan ik beneden even lekker bij kletsen. Onze buren hebben de sandflies ook niet kunnen ontwijken. Vera hebben ze flink te pakken gehad.

Na het eten vragen we aan onze gastvrouw de weg naar het strand. In de hoop niet te veel last te krijgen van de sandflies gaan we op pad. Onderweg komen we een vogel tegen die veel weg heeft van een Kiwi. Snel zet ik hem op de foto. Naderhand blijkt het dus geen Kiwi maar een Weka te zijn! Het kan de pret niet drukken. Het is toch een aparte vogel die wij nog niet gezien hadden. Maar goed, verder op het strand komen we weer hele mooie gladde stenen tegen. Weinig of geen schelpen zijn er hier te vinden. Maar gelukkig ook geen sandfly! Hierdoor kunnen we met een gerust hart de zonsondergang op de film zetten. Een heerlijk einde van deze dag. We wandelen terug naar de Homestead en kruipen met een fijn gevoel in ons lekkere bed.