Zondag 11 maart
Door: Marga
Blijf op de hoogte en volg Marga
11 Maart 2018 | Nieuw Zeeland, Makarora
Na een onrustige nacht ontbijten we en gaan na enig overleg op pad. We rijden een heel stuk terug richting Queenstown en komen uit bij Arrowtown, een voormalig Golddigger's dorpje. Allereerst bezichtigen we een kerkje: St. Patrick's Catholic Church. Daarna lopen we door naar het centrum van het dorp.
Hier drinken we gezellig iets op een terras. Tot mijn verbazing zitten achter ons mensen met een Leonberger. Ik vraag in het Engels of ik hun hond op de foto mag zetten, aangezien ik er zelf thuis ook eentje heb. Ja hoor zegt de vrouw in het Nederlands. Stomverbaasd dat ze me in mijn eigen taal aanspreekt, vraag ik haar hoe het kan dat ze de hond mee heeft op vakantie. Nou heel gemakkelijk, zij wonen hier! Oké, die had ik niet zien aankomen! Blijkt dat er in Nieuw Zeeland ook enkele fokkers zitten van Leonbergers. Echt leuk om opeens na 2 weken weer zeg maar je "eigen" hond te zien. Stiekem mis ik ze dan toch wel een beetje. Love my dogs!
We drinken ons drankje op en bezoeken aan de overkant een klein museum. Er hangt een foto tentoonstelling op van de Carnaval de Oruro. Heel indrukwekkend om te zien. De fotograaf is Carlos Biggemann. Verder hebben ze nog souvenirs en ik slaag hier voor een cadeau voor Koen. Dat is mooi meegenomen! We hangen nog een dik uur de toerist uit. Winkel in winkel uit en komen tot de conclusie dat ze overal hetzelfde verkopen. Al snel zoeken we onze auto op en gaan terug naar ons verblijf.
Vandaag eten we heerlijke pasta die An heeft gekookt. Ik word verwend, want deze vakantie hoef ik niet te koken. Heerlijk is dat! De rest van de avond kletsen we nog na over de dag. An leest nog in haar boek en ik werk mijn reisverslagen bij. Zo komt ook aan deze dag langzaam een einde.
Hier drinken we gezellig iets op een terras. Tot mijn verbazing zitten achter ons mensen met een Leonberger. Ik vraag in het Engels of ik hun hond op de foto mag zetten, aangezien ik er zelf thuis ook eentje heb. Ja hoor zegt de vrouw in het Nederlands. Stomverbaasd dat ze me in mijn eigen taal aanspreekt, vraag ik haar hoe het kan dat ze de hond mee heeft op vakantie. Nou heel gemakkelijk, zij wonen hier! Oké, die had ik niet zien aankomen! Blijkt dat er in Nieuw Zeeland ook enkele fokkers zitten van Leonbergers. Echt leuk om opeens na 2 weken weer zeg maar je "eigen" hond te zien. Stiekem mis ik ze dan toch wel een beetje. Love my dogs!
We drinken ons drankje op en bezoeken aan de overkant een klein museum. Er hangt een foto tentoonstelling op van de Carnaval de Oruro. Heel indrukwekkend om te zien. De fotograaf is Carlos Biggemann. Verder hebben ze nog souvenirs en ik slaag hier voor een cadeau voor Koen. Dat is mooi meegenomen! We hangen nog een dik uur de toerist uit. Winkel in winkel uit en komen tot de conclusie dat ze overal hetzelfde verkopen. Al snel zoeken we onze auto op en gaan terug naar ons verblijf.
Vandaag eten we heerlijke pasta die An heeft gekookt. Ik word verwend, want deze vakantie hoef ik niet te koken. Heerlijk is dat! De rest van de avond kletsen we nog na over de dag. An leest nog in haar boek en ik werk mijn reisverslagen bij. Zo komt ook aan deze dag langzaam een einde.
-
14 Maart 2018 - 18:37
Marianne:
Marga, je schrijft mooie verhalen. -
15 Maart 2018 - 08:03
Marianne Bex:
Mooie, eenvoudig kerkje. En wat een ruimte buiten.
Daar kun je heerlijk genieten van de natuur en de stilte. Super.
En dan je eigen kok mee, Margje je bent een bofkont.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
